مـَن ×همـ ــآنـ َـم×
خـوب تمـ ــآشـا ڪـُטּ
‍‍×בُختــَرے× ڪـہ براے בاشتــنــتـــ . . .
تمــامـــ شبـــ را بـیـבار مـے مانـב
و با تـ ـویــے ڪـہ ×نیــستے× حرف مے زنـב
×בختــرے ×ڪـہ . . .
زانــو میــزنـב لبــہ تختــش و ×چشمــــانش× را مــے بنـבَב
و تنــــهـا آرزویـــَش را براے
هـــزارمیـــن بـــــار بـہ ×خـُـــבا × یـــاב آور مـــے شود!
خـُــבا هم مثــل همیـــشهـ لبــــخنـב مے زنـב
از ایــטּ ڪـہ ×تـ ـــو× آرزوے همیشگے مـــטּ بوבے . .

۲۶ مهر ۹۲ ، ۱۴:۰۰

گیلدا

اگردروغ رنگ داشت شاید هرروز دهها رنگین کمان از دهان ما نطفه می بست وبی رنگی
کمیاب ترین رنگ ها بود.
اگر گناه وزن داشت هیچ کس را توان آن نبود که گامی بردارد تو از کوله بار سنگین
خویش ناله میکردی... و من شاید کمر شکسته‌ترین بودم.
اگر دیوار نبود نزدیکتر بودیم،همه وسعت دنیا یک خانه میشد وتمام آنچه در سفره بود
سهم همه بود و هیچ کس در پشت هیچ ناکجایی پنهان نمی شد.
اگرخواب حقیقت داشت همیشه باتو در آن ساحل لبریز از ناباوری بودم.
اگر همه سکه داشتند دلها سکه را بیشتر از خدا نمی‌پرستیدند ویکنفر کنار خیابان
خواب گندم نمی‌دید تا دیگران از سر جوانمردی بی ارزشترین سکه‌اش را نثار او کنند.
اگر مرگ نبود، زندگی بی‌ارزش ترین کالا بود، ترس نبود، زیبایی نبود، خوبی هم شاید …
اگر عشق نبود به کدامین بهانه می خندیدیم و می‌گریستیم؟ کدام لحظه نایاب را اندیشه
می کردیم و چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟ آری بی گمان پیشتر از اینها
مرده بودیم اگر عشق نبود.
اگر کینه نبود قلبها تمام حجم خود را در اختیار عشق می گذاشتند و من با دستانی که
زخم خورده توست گیسوان بلند تورا نوازش میکردم و تو سنگی را که من به شیشه‌ات زده
بودم به یادگار نگه میداشتی و ما پیمانه هایمان را شبهای مهتابی به سلامتی
دشمنانمان پر میکردیم
اگر خداوند یک روز آرزوی انسان را برآورده میکرد من بی گمان دوباره دیدن تو را آرزو
می کردم و تو نیز هرگز ندیدن مرا آن گاه نمی دانم به راستی خداوند کدام یک را می
پذیرفت؟
اگر غرور نبود چشم هایمان به جای لب هایمان سخن نمی گفتند و ما کلام محبت را در
میان نگاه های گهگاهمان جستجو نمی کردیم اگر دیوار نبود نزدیک تر بودیم با اولین
خمیازه به خواب می رفتیم و هر عادت مکرر را در میان ۲۴ زندان حبس نمی کردیم اگر
خواب حقیقت داشت همیشه خواب بودیم هیچ رنجی بدون گنج نبود… ولی گنج ها شاید بدون
رنج بودند
اگرعشق ارتفاع داشت من زمین را زیر پای خود می گذاشتم وتو هیچ گاه عزم صعود
نمیکردی آنگاه شاید پرچم کهربایی مرا در قله‌ها به تمسخر میگرفتی …
نوشته شده توسط منوچهر دانای | لینک ثابت | آرشیو نظرات

سخنانی کوتاه و آموزنده از بزرگان (زندگی با جملاتی طنز) سه شنبه 6 اردیبهشت1390
12:58
حرف کسانی که می گویند عشق بری از خودخواهی‌ست خنده دار است زیرا همه چیز طبق خواست
قدرت ما است. نیچه
می دونی اگه شب خونه بری و با یه ذره عشق، یه ذره محبت و یه ذره ملایمت روبرو بشی
معناش چیه؟ معناش اینه که زنگ خونه را عوضی زدی.
مهم چقدر زندگی کردن است نه چند سال زیستن. آدلی استیونسون
من عاشق زندگی کردنم. زندگی البته بی مشکل نیست اما زندگی کردن بهترین چیزی است که
تاکنون به فکر کسی رسیده. نیل سایمون
همه آنچه درباره زندگی آموختم در یک کلمه خلاصه میشود: می‌گذرد! رابرت فراست

عمری تلف کردم تا بفهم فهمیدن همه چیز لازم نیست. رنه کوتی
وقتی آدم خوابش نمی‌برد، زندگی کردن تنها کاری است که از دست او بر می‌آید.
لبوویتس
زندگی زبان خارجی است که همه آدمها با تلفظ اشتباه بدان سخن می‌گویند. مورلی
زندگی یک بیماری واگیردار است که از طریق مقاربت منتقل می شود.
باید زندگی کرد و آموخت، اما افسوس که وقتی آموختیم دیگر مجالی برای زندگی نداریم
کارولین ولز
هر وقت می شنوم کسی با افسوس میگوید: زندگی سخت است دلم میخواهد از او بپرسم در
مقایسه با چی؟ سیدنی جی هاریس
و صدف در اعماق دریاست که توانسته نظر ها را جلب کند

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد